|
|
|
KOSTARYKOPOLIS
ARA OLIWKOWA, ARA BŁĘKITNA, ARA MILITARNA, ARA BUFFON, ARA ZIELONA  |
|
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
[Ara ambigua] (ara błękitna, ara militarna,
ara Buffon, ara zielona) – razem z ogonem może
osiągać nawet 1 m długości. Posiada zielone upierzenie,
niebieskawe końcówki skrzydeł, białe plamy wokół
oczu i czerwone plamki nad dziobem. Występuje
na terenach od Nikaragui po Kolumbię. W Kostaryce
spotykana najczęściej na wybrzeżu karaibskim. Żywi
się pestkami, owocami i orzechami. Zazwyczaj występuje
w małych grupach po 5–6 osobników. Zagrożona
jest wyginięciem. Uczona w niewoli może powtarzać
nawet całe zdania. Od 1980 roku w porozumieniu
z Ministerstwem Środowiska, Energii i Telekomunikacji
w Alajueli działa fundacja ARA. Znajduje
się tam najwięcej ar oliwkowych na świecie. W 2011
roku w Manzanillo po raz pierwszy wypuszczono je
na wolność. W latach 1999–2012 wypuszczono 80 ar
żółtoskrzydłych.
KONTAKT
|
| |
|
