|
|
|
KOSTARYKOPOLIS
RZEKA RIO SARAPIQUI  |
|
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
Znana jest z krystalicznie przejrzystej wody. Przepływa
przez prowincję Heredia. Swój początek bierze ze
stoków wulkanu Barva i spływając karaibskimi nizinami,
uchodzi do granicznej rzeki Río San Juan, która następnie
wpada do Morza Karaibskiego. Na wielu odcinkach
jej brzegi stykają się z gęstą tropikalną dżunglą. Najważniejszym
miastem nad nią położonym jest Puerto
Viejo de Sarapigui. Spotkać w niej można krokodyle.
Miłośnicy ptaków pływają po niej specjalnymi statkami
wycieczkowymi, a mieszkańcy – motorowymi czółnami.
Czółen jest tak dużo, że rzeka nazywana jest „wietnamską
rzeką”. Górne jej odcinki obfitują w katarakty
i progi. W 1539 roku jej ujście odkryli konkwistadorzy
Alfonso Calero i Diego Machuca. 26 XI 1634 roku Gregorio
Sandoval chciał wybudować na niej port, jednak
sprzeciwiła się temu Kapitania Generalna Gwatemali.
W latach 1826–1827 Miguel Alfaro nazwał większość jej
dopływów. W 1856 roku w dwóch jej punktach miały
miejsce dwie bitwy: 10 IV pod Sardinal i 22 XII u ujścia
pod Trinidad. Podczas dwóch trzęsień ziemi (6 VI 1912
i 8 I 2009) doszło do wielkich osuwisk błotnych. W 1922
roku brytyjski inwestor Richard Trevithick chciał wykorzystywać
ją do transportu maszynerii górniczej.
KONTAKT
|
| |
|
