KONTAKT
follow me on facebook






http://rafalcezarypiechocinski.vg1.pl


 

KOSTARYKOPOLIS
NAMORZYNY CZERWONE, MANGROWIEC CZERWONY, KORZENIARA CZERWONA, KORZENIARA MANGLE

DO DZIENNIKARZY, BLOGERÓW I WIKIPEDYSTÓW

Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.


[Rhizophora mangle] (korzeniara mangle, namorzynie mangle) – najbardziej popularne w Kostaryce. Są namorzynami najbardziej rozpowszechnionymi na zalewowych terenach. Rzadko występują powyżej linii pływów. Nazwa wzięła się od ich czerwonego drewna. Zazwyczaj osiągają wysokość 6 m, ale mogą dochodzić nawet do 24. Są źródłem kwasu taninowego. Mają jasnożółte kwiaty. Ich nasiona są o tyle niezwykłe, że kiełkują, będąc jeszcze na drzewie. Występują m.in. w parku Las Baulas i rezerwacie Curú. Ich największe skupisko występuje u ujścia rzeki Río Sixaola w rezerwacie Gandoca-Manzanillo.

KONTAKT

 
© 1998-2016; SŁUPSK; Rafał Cezary Piechociński