KONTAKT
follow me on facebook






http://rafalcezarypiechocinski.vg1.pl


 

KOSTARYKOPOLIS
TUKAN TĘCZODZIOBY

DO DZIENNIKARZY, BLOGERÓW I WIKIPEDYSTÓW

Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.


[Ramphastos sulfuratus] – spokrewnione są z dzięciołami. Występują na terenach od Meksyku po Kolumbię i Wenezuelę. W Kostaryce szczególnie spotykane są w lasach deszczowych po stronie karaibskiej. Samce są nieznacznie większe od samic. Samce i samice wspólnie troszczą się o potomstwo. Mają czarne upierzenie z żółtymi „śliniaczkami”, szyją i tyłem. Wyróżniają się wielkim, „bananowym” dziobem (może być w tęczowych odcieniach zieleni, niebieskości, czerwieni i żółci). Żywią się owocami (są największymi ptakami zjadającymi owoce na terenie Kostaryki), owadami, ptasimi jajami, pisklętami, żabami i małymi jaszczurkami. Od stycznia do maja składają 3–4 jaj. Łapią zdobycz dziobem, a w celu połknięcia, raptownie przechylają głowę do tyłu.

KONTAKT

 
© 1998-2016; SŁUPSK; Rafał Cezary Piechociński