|
Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.
|
|
[Carica papaja] (melonowiec właściwy, nadrzewny
melon) Jest podłużna, pomarańczowa i rośnie w kiściach.
Jej żółty miąższ ma w centralnej części mnóstwo
małych pestek. Wyrabia się z niej mleczny koktajl
papaya en leche, może być także dodatkiem do sałatek
i deserów lub składnikiem picadillos.
Uprawiana jest na Hawajach, Florydzie, w Brazylii,
Kenii, na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Tajlandii, Gwinei
Równikowej, Kolumbii, Ekwadorze, Salwadorze, Gwatemali,
Hondurasie, Meksyku, Nikaragui, Panamie, Peru,
Tonga, Tuvalu, na Wyspach Salomona, w Palau, Kiribati,
Nauru, na Wyspach Marshala, Vanuatu, Fidżi.
Plantacje w Kostaryce występują w prowincji San José
(kanton Turrubares, dyskryty San Juan de Mata, San
Louis, kanton Acosta, południowa część kantonu Pérez
Zeledón. W prowincji Alajuela (kanton Orotina: dystrykty
Orotina, Ceiba, kanton San Mateo (Jesús María),
San Marcos (Pilar. La Fortuna). W prowincji Heredia
(kanton Sarapiqui), w Puntarenas (kanton Puntarenas:
dystrykty Paquera, Cobano, Lepanto, kanton Garabito,
kanton Parrita, kanton Aguirre: dystrykty Quepos,
Savegre, Lepanto), w prowincji Guanacaste (kanton
Abangares), w prowincji Limón (kanton Pococi: dystrykt
Cariari, kanton Guácimo: dystrykt Jiménez),
środkowej części Wybrzeża Pacyfiku, na północnym
wybrzeżu zatoki Nicoya.
Panuje przekonanie, że papaja pochodzi z południowego
Meksyku i Ameryki Środkowej. Drzewo
zazwyczaj nie jest rozłożyste (rozrasta się jedynie,
kiedy jest złamane) i osiąga wysokość 7 m. Wszystkie
jego części zawierają mleczko roślinne. Zielony
lub ciemnopurpurowy pęd jest prosty i cylindryczny.
Przypomina kłodzinę palm. Pień ma ok. 20 cm w obwodzie.
Po roku od posadzenia drzewa pojawiają się
pierwsze owoce, a w kolejnych latach ich liczba osiąga
ok. 50 sztuk.
Są dwie podstawowe odmiany papai: hawajska i meksykańska.
Papaja hawajska jest tą najczęściej spotykaną
w hipermarketach. Ma kształt gruszki, waży ok. 0,5 kg,
dojrzała jest żółta. Miąższ w zależności od rodzaju jest
jasnopomarańczowy lub różowawy (z czarnymi, małymi
pestkami skupionymi w komorze nasiennej). Drzewa
odmiany meksykańskiej są znacznie wyższe, a ich
owoce mogą osiągać do 5 kg. Miąższ może być żółty, pomarańczowy
lub różowy. Smak jest mniej intensywny.
Przez lata naukowcy kostarykańscy opracowywali
odmianę zwaną Pococi (w handlu pod nazwami Perfect
lub World’s Best). W maju 2009 roku pierwsza jej partia
trafiła na rynek kanadyjski. Wkrótce ma szturmować
Europę. W Kostaryce jest 1 tys. ha upraw papai (w tym
400 ha do odmiany Pococi). Z jednego hektara rocznie
pozyskuje się 80 ton tych owoców. Ministerstwo Rolnictwa
(MAG) promuje uprawę i konsumpcję. Czasami
papajowe pestki mieli się i używa jako pieprzu.
Dojrzałe papaje są bardzo soczyste. Owoce i liście
zawierają papainę, która wspomaga trawienie. Jadalne
owoce mają ostry, piżmowy smak. Ich długość wynosi
od 7,5 do 45 cm, a ich słodki i soczysty pomarańczowy
miąższ ma 2,5–5 cm grubości. W centralnie wydrążonej
jamce pełno jest okrągłych i czarnych pestek
(0,6 cm średnicy). Każda otoczona jest żelową otoczką.
Papaje zrywane są zielone, potem powoli dojrzewają.
Dla amatorów alkoholu sok z papai jest dobry na
kaca. W Meksyku ludność tubylcza używa liści papai
zamiast mydła do prania bielizny. Papają nazywana
jest również formacja skalną utworzona na wzór tego
owocu w jaskiniach Venado.
KONTAKT
|
