KONTAKT
follow me on facebook






http://rafalcezarypiechocinski.vg1.pl


 

KOSTARYKOPOLIS
TAMARYNDOWIEC INDYJSKI, POWIDLNIK INDYJSKI

DO DZIENNIKARZY, BLOGERÓW I WIKIPEDYSTÓW

Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.


[Tamarindus indica] Kwaśne owoce w postaci strąków często wykorzystywane są do wyrobu cukierków, dżemów i galaretek. Strąki mają wygięty kształt, są cynamonowo- brązowe, mają do 30 cm długości i o ok. 3 cm średnicy. W każdym znajduje się 3–12 nasion, które są oddzielone od białego miąższu blaszkami. W Kostaryce wyrabia się z nich wino, a także wykorzystuje na sorbety i lody.

Drzewo tamaryndowca dochodzi do 24 m wysokości. Hiszpanie sprowadzili je w XVI wieku z Afryki. Wyróżnia się krótkim, masywnym pniem, pierzastymi liśćmi, małymi żółtymi kwiatami i kopułą tak szeroką, jak wysokie jest drzewo. Jego drewno jest bardzo twarde, wykorzystuje się je w stolarstwie.

KONTAKT

 
© 1998-2016; SŁUPSK; Rafał Cezary Piechociński