KONTAKT
follow me on facebook






http://rafalcezarypiechocinski.vg1.pl


 

KOSTARYKOPOLIS
MANIOK JADALNY, MANIOK SŁODKI

DO DZIENNIKARZY, BLOGERÓW I WIKIPEDYSTÓW

Uwaga. Strona ta jak i cały portal stanowi wynik pracy naukowej i składa się na czyjś dorobek. Informacje zbierane były latami w poszczególnych krajach i dlatego zabronione jest ich kopiowanie, przetwarzanie oraz pobieranie. Chyba, że napisze się o pozwolenie (dotyczy to m.in. dziennikarzy). Z danych mogą zaś korzystać studenci i uczniowie. Z powodu rozszabrowywania danych przez inne portale internetowe podstrona ta nie jest publiczna. Zastosowane zostały pułapki na plagiatorów. Nie zgadzam się też na ekspansywną działalność Wikipedii. Na bazie tej strony potworzonych zostało na niej wiele haseł o Kostaryce bez podawania źródła. Jej przedstawiciele szabrują polskie strony z danych zapoznając się z konkretnymi wątkami, a następnie po faktach charakterystycznych wyszukują je na zagranicznych portalach podając do nich link. Wiedzą, że w ten sposób nikt nie będzie ich ścigał. Ostrzegam, że jeśli dane z tej strony lub zagranicznych którym moje dane użyczam znajdą się na Wikipedii bez pytania, natychmiast będą wyciągane konsekwencje prawne.


(yuka, kasawa) Są dwa rodzaje manioku: maniok jadalny (gorzki) [Mamihot esulenta] i maniok słodki [Manihot dulcis]. Jest to krzak rosnący do 2,4 m wysokości o zielono-żółtych kwiatach. Jego jedyną jadalną częścią są podłużne, spiczasto zakończone różowawe lub brązowe korzenie. Kształtem przypominają wielkie ciżemki z zadartymi noskami. Najczęściej złączone są po kilkanaście sztuk. Największe okazy z odpadającym zaschniętym błotem zawieszone są na gzymsikach straganów. Serwuje się je w zupach i gulaszach jak ziemniaki lub robi z nich chipsy. W sproszkowanej formie wyrabia się z nich tzw. chleb kasawa.

KONTAKT

 
© 1998-2016; SŁUPSK; Rafał Cezary Piechociński