(9.154 ha). Rezerwat Biologiczny Hitoy-Cerere rozlokowany jest u stóp Kordyliery Talamanca, na południowy-zachód od Doliny Estrella. Jest jednym z najmniej znanych rezerwatów w kraju. Założony został dekretem prezydenta w 1978 roku. Jego nazwa pochodzi z języka Indian Bri-Bri (Hitoy oznacza "kudłaty" i ma związek z pokrytymi mchem kamieniami. Cerere oznacza natomiast "czystą wodę".

Swym zasięgiem obejmuje część południowych podnózy Kordyliery Talamanca. Ta czeoa formacji skalnych zaczęła powstawać w wyniku wulkanicznej działalności 40 - 60 milionów lat temu (okres Eucenu) i zakończyła się 3 -5 milionów lat temu. W obrębie rezerwatu znajdują się górne dopływy rzek Hitoy i Cerere. Poprzecinany jest siecią górskich rzek z wodospadami i kataraktami.

Rezerwat kształtem moze przypominać delfina. Jego południowo-zachodnia część zdominowana jest przez dolinę rzeki Telire. Poludniowo-wschodnia cześć zaś ograniczona jest przez wzgórza Kurkiribeta i Uruchica. W obrębie jego granic wyróżniają się następujące szczyty: Bobocara (798 m.n.p.m.), Jacron.

Deszcze padają tam niemal nieustannie, zwłaszcza w okresie od lipca do sierpnia oraz listopada i grudnia. Najniższe wartości opadów przypadają na marzec, wrzesień i październik (nie można jednak stwierdzić aby stanowiły one porę suchą). Przeciętne opady wynoszą od 3.500 do 4.000 mm. Klimat jest bardzo gorący i wilgotny z temperaturami od 25,5 C na nizinach do 20,5 C w górach.

Duża wilgotność sprzyja rozwojowi wiecznie zielonych lasów. Wiekszość z drzew w wyzszych partiach rezerwatu osiaga wysokości powyzej 30 metrów, a nawet dochodzi do 50 metrów. Typowymi gatunkami drzew w Hitoy-Cerere są dzikie tamaryndy, bawełnice, drzewa Santa Maria, drzewa possum oraz nargusty. Wszystkie spowite są mchami oraz innymi epifitami. Również fauna jest bogata i zróżnicowana. Większość z gatunków jest trudna do zauważenia. Wiedzie nocny tryb życia i przesiaduje wysoko w koronach drzew.

Najpospolitszymi gatunkami są: trójpalczaste leniwce, mrówkojadki, oposy czterooczne, rzeczne wydry, tajry, jaguary, tygryski, tapiry, czerwone jelenie, pekari obrożne, wyjce i kapucynki.

Zarejestrowanych jest ponad 115 gatunków ptaków, w tym kacyki montezuma (które tlumnie buduja zwisajace dlugie gniazda na jednym dzrewie), sępy królewskie, trogony, kolibry, tukany, sowy, zielone zimorodki.

Wilgotne i gorące tereny są także domem dla wielu gatunków węży, żab (żaba strzałkowa), motyli i tysięcy insektów.

W rezerwacie wyróznia sie szlak Espavel. Ma dlugość 9 kilometrów i prowadzi na południe wzdłuż małych dolinek. Otaczja go strome pagóry i splywające z nich wodospady. Stanowi dogodny punkt widokowy na Kordyliere Talamanka.

Centrum administracyjne parku mieści się w dolinie Estrella. Prowadzi do niego z karaibskiego portu Limon cześciowo asfaltowa, cześciowo żużlowa droga. Dystans pomiedzy stolica kraju San Jose, a rezerwatem wynosi 227 km.