Budynki z czasów kolonialnych, malowane na jasne kolory i
posiadające zakrywające werandy dwuspadziste dachy. Ich ściany składają się ze
szkieletu z bambusa lub drewna wypełnionego zaprawą z błota. Typowy przykład
takiej architektury znajduje się w miejscowości Barva (prowincja Heredia) i
Liberii. Z cegieł adobe zbudowany jest m.in. kościół La Agonia w
Liberii.
Miasta
W centrum prawie każdego kostarykańskiego miasta i
miasteczka, przed kościołem znajduje się boisko lub park z tzw. kioskiem.
(Najbardziej jaskrawy wyjątek to miasto Limon).Większość ulic kostarykańskich miast ma szachownicową
strukturę. Kwadratowe obszary pomiędzy nimi nazywane są blokami i przeważnie
mierzą 100 metrów szerokości.
Drzwi do słońca
Popularnym elementem domów w Liberii są tak zwane "drzwi do
słońca". Projektowane na północnych rogach budynków powodują, że z rana i
popołudniami, z zacienionych wnętrz padają promienie słońca. Na uwagę zasługują
też dekorowane kunsztownymi malowidłami sufity. Na tyłach domów zlokalizowane są
otwarte na wewnętrzne podwórza kuchnie.
Mozaiki kafelkowe
W latach 1908-1940 w Kostaryce bardzo popularne były kafelkowe mozaiki podłogowe. Kładziono je w domach bogatych mieszkańców, kościołach oraz instytucjach. Osobą, która wsławiła się w ich produkcji była Adela Jimenez (żona znanego projektanta Lesmesa Jimeneza Bonnefila. Była właścicielką fabryki kafelek.
