Eduard Engel
[1851-1938]. Twórca peronówki oraz propagator wprowadzenia czasu letniego. 1 V 1916 roku Niemcy jako pierwszy kraj przesunęły wskazówki o godzinę do przodu. Engel namawiał do tego posunięcia pisząc artykuły do lokalnych gazet i wyliczając, że jeśli każdemu mieszkańcowi rząd wypłaciłby jeden promil sum zaoszczędzonych z czasu letniego to każdy otrzymywałby rocznie 90.000 marek.
Erwin Gillmeister
[1907-1993]. Pierwszy sportowiec znad Słupi, który wywalczył medal na Igrzyskach Olimpijskich. Biegacz SV Germania zdobył brąz w Berlinie w 1936 roku na 100 metrów.
Heinrich von Stephan
[1831-1897]. Inicjator, założyciel powstałego w 1874 światowego Związku Pocztowego, wynalazca kartki pocztowej. Początkowo pracował w urzędzie pocztowym w Słupsku. 26 IV 1870 na wniosek Ottona von Bismarcka został mianowany generalnym dyrektorem Poczt Związku Północnoniemieckiego. Zreformował skomplikowany systemu pocztowy w zjednoczonych XIX-wiecznych Niemczech. Po połączeniu administracji poczty i telegrafu, 11 I 1876 Stephan został mianowany generalnym poczmistrzem (ministrem łączności). Był zwolennikiem instalowania telefonów w urzędach pocztowych oraz uporządkował opłaty i taryfy pocztowe. Cesarz Wilhelm I w 1885 roku nadał mu szlachectwo, a w 1895 cesarz Wilhelm II rangę pruskiego ministra stanu. 9 X 1999 roku w sali operacyjnej urzędu pocztowego przy ulicy Łukasiewicza wmurowano tablicę jego imienia.
Fryderyk Schrader
Admirał. W 1883 roku wstąpił do cesarskiej marynarki wojennej i rok później wypłynął w dwuletni rejs dookoła świata na żaglowcu „Elisabeth”. Podczas tej podróży proklamowano niemiecką kolonię w Namibii. Podczas kolejnych wypraw docierał do Tanzanii, archipelagu Bismarcka, Papui-Nowej Gwinei i Samoa.
Gebhard Leberecht von Blücher
[1742-1819]. Huzar, feldmarszałek pruski. Razem z księciem Wellingtonem jako naczelny wódz armii pruskiej pokonał Napoleona pod Waterloo (18 VI 1815). Jego udział w tej bitwie miał zdecydować o klęsce Francuza.
Trafił do Słupska przez przypadek. Jako szwedzki żołnierz po potyczce z huzarami Bellinga w 1760 roku dostał się do niewoli pruskiej. Generał rozpoznał w nim dalekiego krewnego i załatwił mu przyjęcie do pruskiej armii. W latach 1794-1819 dowodził słupskim pułkiem huzarów. W wojnie z Francją ujawnił się jego talent dowódczy. W 1813 roku otrzymał dowództwo nad 100.000 armią śląską. Odniósł zwycięstwo pod Kaczawą, gdzie rozbił armię Macdonalda. Zdobył Lubekę (za co został mianowany feldmarszałkiem). Jego armia śląska w I 1814 roku zdobyła Nancy. 3 VI 1814 roku Fryderyk Wilhelm III mianował Bluchera księciem von Wahlstadt i darował mu dobra ziemskie na pod Wrocłąwiem. Otrzymał on wówczas dom pod Krobielowicami.
Żart z egzekucji
Blücher lubił karty, wino i żarty. Podczas okupowania ziem Rzeczypospolitej (czasy pierwszego rozbioru) postawił przed plutonem egzekucyjnym pewnego księdza. Żart polegał na tym, że żołnierze nabili karabiny samym prochem (bez kul).
Przez wiele lat Blücher mieszkał przy słupskim rynku, na rogu dzisiejszych ulic Mostnika i Findera. W 1908 roku z okazji 150-lecia obchodów słupskiego pułku huzarów, na słupskim Starym Rynku ustawiony został jego pomnik. W wydarzeniu tym wzięli udział niemal wszyscy mieszkańcy miasta. Ci którzy nie zmieścili się na rynku obserwowali to z dachów okolicznych budynków.
Otto Freundlich
[1878-1943]. Światowej sławy malarz, rzeźbiarz, grafik (jeden z pierwszych przedstawicieli sztuki abstrakcyjnej), przyjaciel Picassa. Mieszkał przy obecnej ulicy Tuwima 34. Tworzył w Berlinie, Florencji i Paryżu. Jest autorem około 550 różnego rodzaju dzieł. Zachowane prace są prezentowane w muzeach w Nowym Jorku, Paryżu i Monachium.
Naukowcy
Słupski ród Freundlichów wydał na świat również braci: fizykochemika Herberta i fizyka Erwina, współtwórców bomby atomowej.
Wilhelm Sebastian von Belling
[1719-1779]. Słynny generał, pupil Fryderyka II, pierwszy dowódca regimentu słupskich huzarów. W czasie wojny siedmioletniej (1756-1763) ze swoimi huzarami i kilkoma batalionami piechoty (łącznie 5.000 żołnierzy) przez dwa lata wstrzymywał na Pomorzu i w Meklemburgii całą szwedzką armię. Podczas wojny o sukcesję bawarską (1778) za jednym zamachem wziął do niewoli dwa bataliony austriackie. Był nadzwyczaj pobożny i skąpy. Pochowany został w kościele NMP w Słupsku.
Znani słupszczanie
W Słupsku urodzili się ponadto Grażyna Auguścik (światowej sławy wokalistka jazzowa), Daniel Odija (pisarz), Tomasz Iwan (piłkarz), Paweł Kryszałowicz (piłkarz), Natasza Caban (żeglarka), Przemysław Gosiewski (polityk), Kayanis (twórca muzyki elektronicznej), Kacper Kuszewski (aktor), Andrzej Lepper (polityk), Magdalena Lamparska (aktorka), Jolanta Szczypińska (polityk), Jerzy Waldorff.
Uczestniczy programów rozrywkowych
W 2007 roku Sergiusz Matuszczyk wygrał finał finałów programu „Jaka to melodia”. Nina Cieślińska „Pączek” zajęła siódme miejsce w IV edycji programu muzycznego Idol (2005). Paweł Lelukiewicz brał udział w programie „Droga do gwiazd”. Z tej przyczyny do Słupska przyjechał prowadzący Zbigniew Wodecki. W 2013 roku, w II edycji programu Voice of Poland wzięła udział słupska aktorka i piosenkarka Natalia Sikora.
Misski
Największy sukces w wyborach piękności odniosła Monika Chróścicka-Wnętrzak (I vicemiss Polonia 1995). W 2009 roku sukces niemal powtórzyła w wyborach Miss Polski Anna Sakowicz (II vicemiss).
Słupsk jest miastem w którym mieszkało troje sławnych literatów, poeci: Anatoliusz Jureń, Marta Aluchna Emalianow oraz pisarka Anna Łajming. Współczesnymi znanymi ogólnopolsko pisarzami zamieszkującymi gród nad Słupią są Daniel Odija i Jolanta Nitkowska-Węglarz. Znanym wydającym książki o regionie słupskim naukowcem-historykiem jest Tomasz Urbaniak.
Książka Tartak Daniela Odiji w 2004 roku znalazła się wśród finalistów nagrody literackiej Nike.
Bronisław Kostkowski
[1915-1942]. Od 2004 roku patron Słupska. W 1939 otrzymał święcenia kapłańskie. Kiedy w tym samym roku został aresztowany przez Gestapo Hitlerowcy dopatrzyli się, że urodził się w Słupsku, czyli w Rzeszy. Zaproponowali mu zwolnienie w zamian za wyrzeczenie się kapłaństwa. Odmówił zdając sobie sprawę z konsekwencji tej decyzji. Zginął w obozie koncentracyjnym w Dachau. W 1999 beatyfikowany przez Papieża. W kościele św. Ottona znajduje się jego popiersie autorstwa Michała Rosy.
